കണ്കെട്ടു

കെട്ടുപിണഞ്ഞു മുറുകിക്കിടന്നു
കണ്കെട്ടുപിണഞ്ഞു മുറുകിക്കിടന്നു
അഴിക്കുവാന് ശ്രമിച്ചപ്പോള് വീണ്ടും മുറുകി
ജീവിതത്തിന് കണ്കെട്ടു മുറുകിക്കിടന്നു
ബാല്യത്തില് ശൈശവത്തെയോര്ത്തു പിടഞ്ഞു
കൌമാരത്തില് ബാല്യത്തെയോര്ത്തു കരഞ്ഞു
യവ്വനം കൌമാരത്തെയോര്ത്തു വിങ്ങി
മുഗ്ദമീജവിത നിമിഷങ്ങളെ മറന്നുപോയ്
അംഗീകരിച്ചവരെ അംഗീകരിച്ചുവോ
സല്ലപിച്ചവരോടു സല്ലപിച്ചിരുന്നോ
ഇടവഴിയില് വിരിഞ്ഞൊരു പ്രണയ പുഷ്പത്തെ
കണ്ടില്ലെന്നൊരുമാത്ര നടിച്ചതെന്തേ
സൌരഭം നീട്ടിയ പൂക്കളെ കാണാതെ
നിറംമങ്ങിവീഴുന്ന പൂവിനെയോര്ത്തു കരഞ്ഞു
വിഷാദത്തില് വിരിയുന്ന മന്ദഹാസത്തെ
ഉള്ളീലൊതുക്കാന് കഴിയാഞ്ഞതെന്തേ
ആര്ത്തു ചിരിക്കുവാന് വെമ്പിയ മനസ്സിനെ
ഏകാന്തതയുടെ ബന്ധനത്തിലടച്ചു പൂട്ടിയല്ലോ
കെട്ടുപിണഞ്ഞു മുറുകിക്കിടന്നു
ജീവിതത്തിന് കണ്കെട്ടു മുറുകിക്കിടന്നു