ലഹരി

വാക്കുകളെ ഗ്രുഹാതുരത്വത്തിന്റെ ഇടനാഴിയില് ബന്ധിച്ച് മൌനനൊമ്പരത്തിന്റെ നെടുവീര്പായി വിരിയുന്നു
ജാലകത്തിലൂടെ തെറിച്ചുവീണ ഒരു മഴത്തുള്ളി നിദ്രാഭംഗം വരുത്തി
മെല്ല മെല്ലെ അലയടിച്ചെത്തിയ ആ പഴയഗാനങ്ങള് ഓര്മകളെ വിളിച്ചുണര്ത്തിയോ
ഉള്ളില് തുറന്നുകിടന്ന കോവിലില് ആരാധനയും അര്ചനകളും മുടങ്ങിയോ
പൂജയ്കുവേണ്ടി പുക്കളിറുക്കാന് ശ്രമിച്ച കൈകള് ഒരുവേള മടിച്ചുവോ

ഏകാന്തമായ വീഥിയില് അലസമായി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു എന്തിനെന്നറിയാതെ
ചേതനയറ്റ് വീണുകിടക്കുന്ന ഇലകളും പുഷ്പങ്ങളും നിറഞ്ഞ പാത
വീണുകിടക്കുന്ന പൂക്കളില് തേനുണ്ടോയെന്നലയുന്ന തേനീച്ചകള്
ഏതോ അപരിചിതന്റെ കാലടിയില്പ്പെട്ട് ചതഞ്ഞരഞ്ഞ പൂക്കള് ഒരു നിഴല്ചിത്രം കണക്കേ ആ വീഥിയില്നിലകൊണ്ടു
വഴിതെറ്റിയെത്തുന്ന മധുമാസത്തെ കാത്തിരിക്കുന്ന കരിവണ്ടുകളുടെ മുരള്ച
ഏതോ ഒരു പക്ഷി വന്നിരുന്നപ്പോള് മരകൊമ്പില്നിന്നുതിര്ന്നുവീണ മഴത്തുള്ളികള് കുളിരണിയിച്ചത് മനസ്സിനെയോ വികാരങ്ങളെയോ

ഈ പാഥയോരങ്ങള് എത്രയെത്ര സമാഗമങ്ങള് കണ്ടു എത്രയെത്ര യാത്രാമൊഴിക
ഗാനങ്ങള് മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളിലിറങ്ങി ഇന്ദ്രിയളില് ലഹരിപടുത്തുയര്ത്തു